نوشته شده توسط : داش حسین

 

ای خدایی که مقامت بس بلند، غضبت شدید و نیرویت بالاتراز هر نیروست، تو که از مخلوقات خویش مستغنی هستی و در کبریایی و عظمت فراگیری، به آنچه بخواهی توانایی، رحمتت به بندگانت نزدیک است...

من در حال نیاز تو را خوانم و در حال فقر به سوی تو روی آورم، ترسان به پیشگاهت فَزَع می کنم، غمگین در برابرت می گریم، از تو مدد می طلبم که ناتوانم، خود را به تو وا می گذارم که کفایت کننده ای، خدایا در میان ما و قوم ما داوری کن که آنان از راه مکر و حیله وارد شده اند و دست از یاری ما برداشته اند و ما را که فرزندان پیامبر و حبیب تو حضرت محمد(ص) هستیم به قتل رساندند، پیامبری که به رسالت خوش انتخاب نموده و امینِ وَحیَش قرارداده ای. ای خدا، ای مهربانترین، در حوادث بر ما گشایش و در پیشامدها بر ما خلاصی عنایت فرما، ای خدا... در مقابل قضا و قَدَرِ تو شکیبا هستم، ای پروردگاری که به جز تو خدایی نیست، ای فریاد رس دادخواهان، که مرا جز تو پروردگاری و معبودی نیست بر حکم و تقدیر تو صابر و شکیبا هستم. ای فریادرسِ آنکه فریاد رسی ندارد. ای همیشه زنده ای که پایان ندارد، ای زنده کننده مردگان، ای خدایی که هر کسی را با اعمالش می سنجی، در میان من و این مردم حکم کن که تو بهترین حکم کنندگانی.

و آنگاه حضرت صورت به خاک گذاشت و گفت: (بسمِ اللهِ وَ فی سَبیلِ اللهِ و عَلی مِلَه رسول الله(ص)).

 



:: موضوعات مرتبط: معصومین و پیامبران , ,
:: برچسب‌ها: آخرین , مناجات امام حسین (ع) , واپسین لحظات , خدا و حسین , ,
:: بازدید از این مطلب : 454
|
امتیاز مطلب : 52
|
تعداد امتیازدهندگان : 19
|
مجموع امتیاز : 19
تاریخ انتشار : 16 / 9 / 1389 | نظرات ()

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 29 صفحه بعد